ارزیابی دقت تشخیصی رادیوگرافی دیجیتال PSP با پردازش معمولی و معکوس درضایعات پری اپیکال

زمینهوهدف: ضایعه ناحیه پری اپیکال دندان یک مساله بالینی است که اغلب در کشف و تشخیص آن مشکلاتی وجود دارد. با توجه به اینکه تشخیص ضایعه پری اپیکال براساس مشاهده ناحیه رادیولوسنسی در ناحیه پری اپیکال دندان می باشد، بنابراین در تشخیص ضایعه پری اپیکال، بررسی رادیوگرافی از اهمیت بسیاری برخوردار است. هدف از این مطالعه ارزیابی دقت تشخیصی رادیوگرافی دیجیتال غیرمستقیم(PSP) با پردازش معمولی و معکوس در تشخیص ضایعات پری اپیکال در شرایط invitro است. روش بررسی: در این پژوهش، تجربی - آزمایشگاهی با استفاده از دندان­های پره مولر تک ریشه­ای که در ساکت­های استخوان مندیبل خشک گوسفند جایگذاری شدند 60 ضایعه  مصنوعی در زیر اپکس دندان­ها ایجاد شد. از این آسیب­ها با دو روش رادیوگرافی دیجیتال PSP  با پردازش معمولی و معکوس تصویربرداری  به عمل آمد. دو متخصص رادیولوژی فک و صورت وجود یا عدم وجود ضایعه در تصاویر در PSP با پردازش معمولی و معکوس از هر دندان را بررسی کردند. یافته ها: متوسط حساسیت مشاهده گرها در رادیوگرافی PSP با پردازش معمولی در ضایعات mm 25/0، mm 5/0، mm 1 به ترتیب 7/46 درصد , 5/63% و 3/93 درصد که با رادیوگرافیPSP با پردازش معکوس به 45 درصد و 60 درصد و 6/86 درصد کاهش یافت. رادیوگرافی دیجیتال با پردازش معمولی  دارای ویژگی(7/66 درصد) بیشتری نسبت به رادیوگرافی دیجیتال با پردازش معکوس(3/63 درصد)  شد. نتیجه­گیری: حساسیت رادیوگرافی دیجیتال با پردازش معمولی با معکوس تفاوتی ندارد.